Menu
Laat me jou een plaatje schetsen van hoe mijn vakantievoorbereiding er tot 3 jaar terug uitzag.
Je kunt het je vast wel voorstellen dat ik niet ontspannen vertrok 😅
Ik werkte altijd door tot 2-3 dagen voor vertrek. In mijn hoofd had ik dan tijd zát om nog in te pakken en het huis netjes achter te laten.
In het weekend en ‘s avonds greep ik alvast wat spullen bij elkaar en legde dat -lekker onoverzichtelijk- op een grote hoop.
Kleding, spullen, routekaarten. Alles door elkaar.
Als ik dan eindelijk vakantie van mijn werk had, ging ik als een malle de voorbereidingen treffen, want we vertrokken over 2-3 dagen.
Ik had de was flink opgespaard en moest dus in 2-3 dagen alles wassen, opvouwen en inpakken.
Daarnaast hou ik ervan om in een schoon en opgeruimd huis thuis te komen van vakantie. Die rust bij terugkomst in huis, vind ik héérlijk. En dus maak ik het huis grondig schoon voor we vertrekken.
En met grondig bedoel ik: heel grondig. Lees: een blinkende badkamer soppen, de oven schoonmaken, de koelkast ontdooien, van boven naar beneden gedweild, schone bedden, gelapte ramen (serieus…?!).
O ja, en nog inpakken. Plus inkopen doen. Drogisterij artikelen én boodschappen. Ik stond er nooit zo bij stil dat ze op het vakantieadres ook winkels hebben…
Die gestresste sfeer zorgde er natuurlijk ook voor dat de voorbereidingen niet vlekkeloos verliepen. Dingen vergeten…spullen kwijt… op een vreemde plek ingepakt…
Tussen het wassen en inpakken door flanste ik nog een snelle maaltijd – meestal niet zo voedzaam- in elkaar.
Je kunt je vást wel voorstellen dat ik niet bepaald ontspannen op vakantie ging.
En op bestemming aangekomen duurde het ook lang voor ik tot rust kwam.
Een beetje. Van een aantal vakanties wel, van veel meer vakanties niet…
Mijn man had net een motorongeluk gehad, we zaten middenin zijn intense revalidatie. Onze zoon G. sliep erg moeizaam en eiste al mijn energie op.
Dus een vakantie hadden we wel verdiend.
We hadden een week een stacaravan gehuurd nabij Arnhem.
Auto volgepropt met spullen + gestresste vrouw 🙃
Aangekomen op een verouderd vakantiepark in een vieze stacaravan, met een vieze vloer, vieze bedden en vies beddengoed. G. wilde niet slapen (no shit 🙄😅) en ik kon niks anders meer dan als een zombie hem in slaap krijgen, stilletjes huilend van wanhoop en oververmoeidheid.
Toen de volgende dag de slaapstrijd weer losbarstte, liep mijn emmer helemaal over. Ik propte oververhit 🤯 alle spullen weer in de auto. We gingen NU naar huis.
Ik kan mij niet meer herinneren wat wij die ‘vakantie’ dan wel hebben gedaan om te ontspannen. Het zal wel iets van klussen zijn geweest…
Eenmaal thuisgekomen en weer bedaard bekeek ik mezelf van een afstandje en besloot ter plekke dat ik voortaan ZomerZen wilde zijn. Vanaf toen ‘deed’ ik het anders.
Die werkwijze, de mindset én die gevoelens heb ik allemaal in de ZomerZen cursus gestopt.
