De wekker gaat, de ochtendspits begint.
Met lichte strijd kleed je je kinderen aan. Door het oponthoud ga je iets later dan het tijdsschema naar beneden, dus je zet je race-functie aan: smeert gauw de broodjes en maakt de lunchtrommels klaar.
Je schuift een ontbijt naar je kinderen en moet ze wel 100x manen om door te eten, anders komen jullie te laat. Al lunchtrommels-makend werk je je eigen broodje naar binnen.
Verhit hijs je iedereen in jas en schoenen. Hup! We moeten gaan!
Je grijpt de vergeten spullen bij elkaar en racet naar school en de kinderopvang. Onderweg bedenk je dat je je tanden niet eens hebt gepoetst. Shit, ook dat nog.
De kids zijn gedropt, de eerste horde van de dag heb je gehad. Vinkje ✅.
Nu op naar het werk.
Alhoewel je nu al wel een dikke pauze verdient hebt, “begint” je dag nu pas op je werk. Het is nog maar 9 uur ’s ochtends en eigenlijk kun jij al wel een break gebruiken. Maar dat kan niet, want duty calls.
Dus je zucht diep en spreekt jezelf streng toe: Schouders eronder, verman jezelf. Er is meer te doen.
Want moe zijn, uitrusten… dát kan nu even niet.
Altijd sta je aan. Altijd ga je door.
Kon je maar een dag vrij nemen. Een dag?! Een maand zul je bedoelen!
Dan zou je uitgebreid uitslapen, in bad gaan, je laten masseren, jezelf helemaal in de watten laten leggen. Je zou jezelf verwennen. Met een bos bloemen, en een kop koffie met een goed stuk gebak op een heerlijk terras. Je zou doen waar je zin in had, je zou doen wat je hart je ingeeft.
Even helemaal niks.
Weer terugkomen bij jezelf. De gemoederen laten zakken, zodat er ruimte ontstaat.
Ruimte om te voelen. Want je voelt wel: dit kan zo niet langer. Maar hoe dan wel? Je hebt geen idee. Dus je houdt die verwarrende gevoelens bij je vandaan. Want wat moet je anders…? HOE moet het dan anders? Geen idee.
Hallo boppers, waar zijn wij nou helemaal mee bezig?!
Hoe lang hou je dit nog vol?
Je denkt dat je het allemaal goed doet, doorgaan en knallen, voor het gezin zorgen, je eigen boontjes doppen.
Maar zal ik eens eerlijk met je zijn?
Je doet het écht best goed hoor… maar niet helemaal.
Want jij vaart op de mannelijke energie.
’s Ochtends zeg jij namelijk tegen jezelf: niet zeuren! Verman je en ga dóór!
Lieve schat, dat werkt natuurlijk niet. Want jij bent een vrouw. Een bijzondere vrouw, want je bent ook nog eens hooggevoelig!
Dus hoezo zeg jij nog steeds tegen jezelf verman je?
Waar ben JIJ en waar is jouw GEVOEL in dit hele verhaal…?!
Ik snap je. Ik snap jou heel goed.
Jarenlang ben ik ook in deze valkuil gedonderd.
Ik luisterde niet naar mijn lichaam, ik luisterde niet naar mijn gevoel.
Nee, ik vermande mezelf. Ging keihard door, op wilskracht en doorzettingsvermogen. Dat zijn kenmerken van de mannelijke energie.
Ik had geen oog voor mijn vrouwelijkheid, had geen idéé wat ik met de vrouwelijke energie moest.
En precies dát, was de bron van alle ‘ellende’. Die vrouwelijkheid, de liefde en zachtheid voor jezelf, is de sleutel geweest tot een vrij, gezond en gelukkig leven.
Ben jij zacht en liefdevol naar jezelf?
…
Nee hè? Want je zegt tegen jezelf: niet zeuren, doorgaan. Verman je… het woord zit er al in: mannelijke energie.
Alleen dat werkt niet voor jou. Want jij bent een gevoelige vrouw.
Dus wat jij te doen hebt, is je vrouwelijkheid omarmen. De vrouwelijke energie staat voor zachtheid, begrip, intuïtie, gevoel.
Wees begripvol naar jezelf.
Alles in jou zegt: dit werkt niet. Ik weet niet hoeveel langer ik dit nog vol kan houden.
Eigenlijk leef ik op de automatische piloot.
Maar die gevoelens stop je weg.
Krampachtig houd jij de deur dicht, en deze negatieve gevoelens gaan steeds harder op jouw deur kloppen.
Hallo?! Ben je thuis?! Wij willen gezien en gehoord worden…!
Wees eens wat meer begripvol naar jezelf. Erken je gevoelens, laat ze eens toe.
Luister naar jezelf.
Je lijf én je gevoel vertelt jou zoveel.
Maar jij luistert niet. Jouw trein dendert maar door en door.
Sta eens wat vaker stil bij jezelf, neem eens wat vaker tijd voor jezelf. Om naar jezelf te luisteren. Om je gedachten en gevoelens te horen. Om de boodschap van je lijf te horen.
Als je meer, beter, vaker naar jezelf luistert, ontstaat er ruimte.
Ruimte voor JOU, ruimte voor je ideale leven. Voor hoe jij het wél wilt.
Simpelweg door naar jezelf te luisteren. Klinkt goed hè?
Wees gewoon wat liever voor jezelf.
Door iedere keer jezelf streng toe te spreken, erken je jezelf eigenlijk niet. Erken je eigenlijk je éigen behoeftes niet.
Even de diepte in: daarmee ontzeg je jezelf liefde. Oftewel: je zegt dat je ‘het’ niet waard bent.
Je zegt tegen jezelf: ik ben geen liefde waard…
Au. Niet leuk hè?
Wees gewoon wat liever voor jezelf. Zie dat jij je eigen liefde wél waard bent. En geef het jezelf dan ook.
Ben je getriggerd? Vind je dit interessant?
Op dinsdag 29 juni én op woensdag 5 juli geef ik een online workshop: Omarm je Vrouwelijkheid.
Behalve dat ik jou natuurlijk vertel over de mannelijke en vrouwelijke energie, gaan we ook kijken naar waar het bij jou ‘fout’ gaat. En wat jij dan nodig hebt om je wél Op en Top Vrouw te voelen.
De workshops zijn online, interactief én persoonlijk.
Dus het is geen luister-uurtje maar een doe-uurtje. Je komt er met veel AHA-momenten en een héél ander gevoel uit.
Je krijgt persoonlijk afgestemde tips, zodat je écht de eerste stap kunt zetten om je vrouwelijkheid weer te omarmen.
