Menu
Ik heb een pestpleurishekel aan ziekenhuisbezoeken. Wie niet? 😉
Maar ik echt Heel Erg. Waarom? Ik neem je terug mee in de tijd.
Ik was 8 jaar en al een aantal dagen flink ziek.
“Buikgriep” zei de weekendarts “gaat vanzelf weer over”.
Maar ik werd steeds zieker – kon niet meer rechtop lopen en hield niets binnen -,
dus op maandagmorgen nam mijn moeder me metéén mee naar onze eigen huisarts.
Hij constateerde onmiddellijk een acute blindedarmontsteking, en alle alarmbellen gingen af.
Ik moest NU naar het ziekenhuis gebracht worden.
Ik zie de angst in mijn moeders ogen nog. Maar ik begreep niet goed wat er eigenlijk aan de hand was.
Mijn vader en moeder brachten me met spoed naar het ziekenhuis.
Ik herinner me nog dat ik de paniek in de ogen van het verplegend personeel zag.
Ze hadden ontzettend veel haast om me NU naar de operatiekamer te brengen. Maar ik begreep er niks van.
In dat angstige uur is mijn angst voor medische ingrepen ontstaan.
Nu ik dit schrijf, emotioneert het me wéér.
Er gebeurde zo ontzettend veel, waar ik niets van begreep.
Twee weken geleden bezochten wij met spoed het ziekenhuis.
Deze keer was ik de Bezorgde Vrouw die aan het ziekenhuisbed zat.
Ik voelde mezelf verdwijnen in de ziekenhuisangst.
Maar! Ik kon mezelf begeleiden, ik schoot niet volledig in de angst.
Ik sloot mijn ogen, legde mijn handen op mijn hart.
En nam het angstige kind in mij, bij mezelf op schoot. Ik hield haar vast, en ik stelde haar gerust.
Want de volwassene in mij kon rustig blijven, terwijl het kind in mij angstig was.
Dus begeleidde ik mijn eigen innerlijke kind in haar angst, door er als een verzorgende moeder/volwassene, voor mezelf te zijn.
Bij thuiskomst heb ik natuurlijk extra goed voor mezelf gezorgd, door een extra moment voor mezelf te nemen,
om de avond te doorvoelen.
Ik voelde mijn angstige innerlijke kind, in het niet weten. Ik bleef bij dat gevoel, en liet alles eruit komen.
Het oude zeer kwam eruit. En ik haalde daarna opgelucht adem.
Ik mocht mezelf Helen in mijn jarenlange angstproces. Daar ben ik ontzettend dankbaar voor.
Wil jij ook van je angst af? Laat mij je helpen.
In een privésessie neem ik alle tijd voor jou, om jouw verhaal te horen.
Het antwoord op jouw vragen ligt in jouzelf, maar soms kun je je eigen innerlijke stem niet meer horen. Na de afstemming en de sessie sta jij weer helemaal in contact met je eigen wijze stem, zodat jij wéét wat jij nodig hebt om klachtenvrij te kunnen worden.
Laat mij je helpen om jeZelf te worden.
